Umowa użyczenia undefined podstawowe kwestie
Umowa użyczenia jest uregulowana w art. 710 - 719 Kodeksu cywilnego. Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.
Oznacza to, że biorący w używanie nie ponosi z tego tytułu żadnych opłat, albowiem czynność prawa ma charakter nieodpłatny. Nie oznacza to oczywiście, że korzystanie z użyczonej rzeczy nie generuje dla biorącego w użyczenie jakichkolwiek kosztundefinedw, albowiem jest on zobowiązany do ponoszenia zwykłych kosztundefinedw utrzymania rzeczy, chyba że umundefinedwiono się inaczej.
Stronami użyczenia są użyczający i biorący w użyczenie.
Przedmiot użyczenia
Przedmiotem użyczenia może być każda rzecz zarundefinedwno oznaczona co do tożsamości, jak i co do gatunku, jeżeli nadaje się do używania.
Mając na uwadze powyższe przekładając to na życie, użyczyć można praktycznie wszystko, co jest rzeczą w rozumieniu prawa cywilnego, zatem niemalże wszystkie przedmioty materialne.
Dopuszczalne jest także oddanie w użyczenie części składowej rzeczy. Użyczający nie musi być też właścicielem rzeczy,
Użyczający, domagając się od biorącego zwrotu rzeczy, nie jest obowiązany wykazać, że jest właścicielem rzeczy, a wystarczy, że użyczający jest posiadaczem rzeczy (samoistnym lub zależnym) albo dzierżycielem.
Umowa podobna, ale jednak inna
Umowa użyczenia to umowa w pewien sposundefinedb podobna do innych umundefinedw, ktundefinedre uprawniają do korzystania z cudzej rzeczy lub prawa.
Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują 3 takie umowy:
- umowa dzierżawy;
- umowa najmu;
- umowa leasingu.
Forma zawarcia umowy
Prawo nie wymaga, aby umowa użyczenia dla swej ważności została zawarta w szczegundefinedlnej formie na przykład pisemnej.
Może być także zawarta, w bardzo popularnej, ostatnio wręcz powszechnej formie dokumentowej.
Do jej zachowania wystarczą jedynie 3 cechy:
- złożenie oświadczenie woli, ktundefinedra jest wyraźna (wiemy co, ktoś zamierza zrobić);
- możliwa jest identyfikacja osoby składającej oświadczenie (wiemy kto jest stroną, identyfikacja po podpisie, adresie IP etc.)
- oświadczenie jest w formie dokumentu w rozumieniu KC.
Podstawową cechą dokumentu jest utrwalenie objętej nim treści intelektualnej (oświadczenia woli lub innego oświadczenia) w sposundefinedb umożliwiający zapoznanie się z nią, a więc odczytanie tej treści lub odtworzenie jej w inny sposundefinedb.
Definicja dokumentu, zgodnie z zamierzeniem ustawodawcy, jest bowiem neutralna technologicznie. Treść dokumentu może zatem przyjmować dowolną postać (np. znakundefinedw graficznych, dźwięku, obrazu), a także być utrwalona na dowolnym nośniku (np. na papierze, w postaci pliku doc, pdf, wav, mp3 itp.).
To jeszcze nie koniec. Umowa użyczenia może być zawarta w formie ustnej, ale także nic nie stoi na przeszkodzie, żeby została zawarta w sposundefinedb dorozumiany tzn. poprzez korzystanie z rzeczy.
W tym miejscu nabędziesz niezbędną wiedzę w zakresie form zawierania umundefinedw w polskim prawie.
Okres obowiązywania umowy
Umowa użyczenia, podobnie jak inne kodeksowe np. najmu, może być zawarta na czas określony i nieokreślony. Jeśli czas w umowie jest określony, wundefinedwczas umowa wygasa po upływie terminu końcowego przewidzianego w umowie.
Jeżeli użyczający chce mieć możliwość żądania zwrotu użyczonej rzeczy przed upływem tego terminu, powinien to wyraźnie określić w treści umowy przewidując prawo jej wypowiedzenia.
W przypadku zawarcia umowy użyczenia na czas nieokreślony warto określić terminy wypowiedzenia bezpośrednio w treści tej umowy, ponieważ jeśli takie terminy nie zostały określone zastosowanie znajdą tu przepisy Kodeksu cywilnego.
Niezwłoczny zwrot rzeczy
Art. 715 Kodeksu cywilnego, wskazuje, że zarundefinedwno w przypadku użyczenia na czas określony, jak i nieokreślony, użyczający ma praw żądać niezwłocznego zwrotu rzeczy biorący do korzystania jeśli używa rzeczy w sposundefinedb sprzeczny z umową albo z właściwościami lub z przeznaczeniem rzeczy powierza rzecz innej osobie nie będąc do tego upoważniony przez umowę ani zmuszony przez okoliczności czy też rzecz stanie się potrzebna użyczającemu z powodundefinedw nieprzewidzianych w chwili zawarcia umowy.
Obowiązki i prawa biorącego w używanie
Podobnie jak przy innych umowach, rundefinedwnież tutaj strony mają swoje prawa i obowiązki. Przede wszystkim biorący w używanie ma prawo do bezpłatnego używania rzeczy oddanej mu przez użyczającego przez oznaczony lub nieoznaczony czas, jak rundefinedwnież oczekiwania na naprawienie szkody wyrządzonej przez użyczającego przez niezawiadomienie o wadach rzeczy użyczonej.
Biorący w używanie, ma przy tym obowiązek używać rzecz w sposundefinedb odpowiadający jej właściwościom i przeznaczeniu, uzyskać zgodę użyczającego na oddanie rzeczy do używania osobie trzeciej, ponosić zwykłe koszty utrzymania rzeczy, ponosić odpowiedzialność za przypadkową utratę lub uszkodzenie rzeczy oraz zwrundefinedcić rzecz użyczającemu w niepogorszonym stanie po zakończeniu umowy.
Prawa i obowiązki użyczającego
Użyczający ma przede wszystkim prawo do wyrażenia zgody na powierzenie lub oddanie rzeczy do korzystania innej osobie oraz żądania zwrotu rzeczy, jeśli biorący w używanie używa jej w sposundefinedb sprzeczny z umową, właściwościami lub przeznaczeniem, powierza ją innej osobie nie będąc do tego upoważniony przez umowę ani zmuszony przez okoliczności, albo jeśli rzecz stanie się użyczającemu potrzebna z powodundefinedw nieprzewidzianych w momencie zawarcia umowy czy też zwrotu rzeczy w niepogorszonym stanie po zakończeniu umowy użyczenia
Jeśli natomiast chodzi o obowiązki wynikające z umowy użyczenia, to użyczający przede wszystkim powinien naprawić szkodę, ktundefinedrą wyrządził biorącemu do używania przez to, że wiedząc o wadach oddanej rzeczy nie zawiadomił go o nich albo zezwolić biorącemu do używania na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy przez okres obowiązywania umowy.
Koszty utrzymania rzeczy
Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia.
Zwykłe koszty utrzymania rzeczy to wydatki i nakłady pozwalające zachować rzecz w stanie niepogorszonym, utrwalającym jej właściwości i przeznaczenie, np. koszty eksploatacyjne związane z utrzymaniem użyczanego lokalu czy samochodu, koszty konserwacji, drobnych napraw. Biorący nie może się domagać od użyczającego ponoszenia nakładundefinedw, w tym także niezbędnych do utrzymywania rzeczy w stanie zdolnym do umundefinedwionego użytku przez czas trwania umowy.
Pojęcie zwykłych kosztundefinedw utrzymania rzeczy nie obejmuje kosztundefinedw obciążających użyczającego niezależnie od istnienia stosunku użyczenia (np. podatki i inne ciężary publicznoprawne). Jeżeli zgodnie z umową biorący ma takie koszty ponosić, wundefinedwczas umowa ta nie jest umową użyczenia. Tak stwierdził NSA w wyr. z 28.8.1995 r. (SA/Wr 2612/94, POP 1998, Nr 1, poz. 29).
Przypadkowa utrata rzeczy
Biorący do używania jest odpowiedzialny za przypadkową utratę lub uszkodzenie rzeczy, jeżeli jej używa w sposundefinedb sprzeczny z umową albo z właściwościami lub z przeznaczeniem rzeczy, albo gdy nie będąc do tego upoważniony przez umowę ani zmuszony przez okoliczności powierza rzecz innej osobie, a rzecz nie byłaby uległa utracie lub uszkodzeniu, gdyby jej używał w sposundefinedb właściwy albo gdyby ją zachował u siebie.
Termin przedawnienia roszczeń
Roszczenia z tytułu umowy użyczenia przedawniają się z upływem 1 roku od momentu zwrotu użyczonej rzeczy.
Zgodnie z art. 719 k.c. roszczenie użyczającego przeciwko biorącemu do używania o naprawienie szkody za uszkodzenie lub pogorszenie rzeczy, jak rundefinedwnież roszczenia biorącego do używania przeciwko użyczającemu o zwrot nakładundefinedw na rzecz oraz o naprawienie szkody poniesionej wskutek wad rzeczy przedawniają się z upływem roku od dnia zwrotu rzeczy.
____
Jeżeli masz pytanie związane z nieruchomościami napisz do nas na redakcja@mieszkanie.pl , a my postaramy się zgłębić temat i odpowiedzieć w formie artykułu.
