Karolina Polacka: Minął rok odkąd zostałeś szczęśliwym właścicielem kampera. Ostatnie miesiące nie sprzyjały wprawdzie dalekim podrundefinedżom, ale mam nadzieję, że udało Wam się już przetestować nowy nabytek?
Bartosz Turek: Tak, został sprawdzony! Byliśmy nim całą rodziną w Beskidzie Niskim, Bałtowie, Sandomierzu, Mielnie, Rymanowie Zdroju. Robiliśmy sobie też krundefinedtkie wypady weekendowe.
Oczywiście wiem, że zakup starego, mocno zużytego kampera, ktundefinedry wymaga opieki i miłości od właściciela to rozwiązanie mniej luksusowe niż wynajem nowoczesnego pojazdu, w ktundefinedrym wszystko masz pod ręką, a firma wynajmująca gwarantuje ci, że jeśli coś pundefinedjdzie nie tak, to oni ci pomogą.
Ta druga opcja jest bez wątpienia prostsza, ale undefined w moim przypadku - niekonieczne uzasadniona ekonomicznie. Inna sprawa, że ja nie lubię prostych rozwiązań (śmiech).
Co to dokładnie za auto i skąd w ogundefinedle pomysł na kampera?
To Fiat Ducato z 1988 r, a o jego zakupie zadecydował splot kilku czynnikundefinedw undefined po części - miłość do marki, po części - sąsiad z bloku, ktundefinedry mnie zaraził fascynacją kamperami, a po części undefined czysta kalkulacja.
Rok przed zakupem tego samochodu, wyjechałem z żoną i trundefinedjką dzieci do Estonii. Specjalnie na ten wyjazd kupiliśmy ogromny namiot o powierzchni około 20 metrundefinedw kwadratowych. W środku byliśmy nawet w stanie rozłożyć dwa mniejsze namioty, ktundefinedre służyły jako sypialnie i jeszcze zostawało miejsce, żeby spokojnie zjeść i zostawić bagaże.
Pojeździliśmy wtedy trochę po kraju - byliśmy w Tallinie, estońskich lasach, nad morzem i jeziorami. Naszym problemem było jednak to, że gdy rano postanawialiśmy, że się gdzieś ruszamy, to undefinedzebranie sięundefined zabierało nam kilka dobrych godzin. Trzeba było spakować rzeczy dzieci, zwinąć namiot, wyczyścić podłogę, żeby nic nie zgniło, a jeśli w międzyczasie popadał deszcz undefined poczekać, żeby wszystko wyschło. Od zawsze wyjazdy undefinedna dzikoundefined jak najbardziej nam odpowiadały, ale z dziećmi było przy tym znacznie więcej zachodu. Nie chcieliśmy rezygnować z takiego podrundefinedżowania. Trzeba było wymyślić coś, aby nie tracić za dużo czasu.
I wtedy sąsiad z bloku zwierzył mi się ze swojego marzenia o kamperze. Nawiasem mundefinedwiąc, wcześniej to on pokazał mi też namiot w kształcie indiańskiego tipi, ktundefinedry pundefinedźniej dzielnie służył nam w Estonii. Od razu pomyśleliśmy, że fajnie byłoby mieć kampera, zwłaszcza, że na wyposażeniu takiego pojazdu przeważnie jest lodundefinedwka. Bardzo nam jej brakowało, szczegundefinedlnie latem, gdy potrzebowaliśmy przechować jakieś produkty dla dzieci undefined np. jogurty, czy świeże mleko.
Jesteś analitykiem, więc pewnie najpierw wszystko przekalkulowałeś?
Na początek policzyłem dokładnie, ile by nas kosztowało wypożyczenie kampera i fotelikundefinedw dla dzieci np. na trzytygodniowy urlop w Szkocji. Kiedy dodałem do tego ceny biletundefinedw lotniczych i benzynę to doszedłem do wniosku, że chyba musiałbym wziąć na ten cel dodatkowy kredyt hipoteczny (śmiech).
Nie pomogło, gdy sprawdziłem, ile kosztowałby taki wypad, gdybyśmy wynajęli auto w Polsce i pojechali nim do Szkocji. Tak czy inaczej, wychodziło co najmniej kilkanaście tysięcy złotych. Choć bardziej bałem się, że koszt w rzeczywistości znacznie przekroczy 20 tysięcy i chodzi tu tylko o wydatki na pojazd, paliwo i promy. A do tego ciągle bałbym się, że coś porysujemy, zachlapiemy, połamiemy czy urwiemy. Wtedy koszty mogłyby jeszcze bardziej wzrosnąć. Jakbym nie liczył wyszło, że za te pieniądze mogę sobie kupić starego kampera i wtedy gdy ja lub dzieci coś zepsujemy, to nie będzie aż tak szkoda.
Poza tym, nawet gdyby - w najgorszym przypadku undefined gdzieś po drodze pojazd się undefinedrozkraczyłundefined, a naprawa czy laweta kosztowałyby tyle, że bardziej opłacałoby się go zezłomować, to trudno. Efekt będzie taki sam, bo gdybym wynajął kampera undefined pojechał nim na wakacje i wrundefinedcił, to na koniec dnia i tak nie mam kampera (śmiech).
Gdyby przyszło mi szukać takiego starego auta to chyba zaczęłabym od tych najpopularniejszych stron z ogłoszeniami. Tam go znalazłeś?
Ja szukałem dość nietypowo, bo nie w ogłoszeniach, a na forum miłośnikundefinedw turystyki kamperowej - Camperteam.
Właściciel musiał pozbyć się kampera, ponieważ planował kupić nieruchomość i potrzebował pieniędzy. Nawet wspominał, że gdyby ten kamper mi się znudził - za rok czy dwa undefined to on chętnie go odkupi.
W ogundefinedle społeczność miłośnikundefinedw kamperundefinedw jest niezwykle życzliwa i pomocna. Kiedyś miałem taką sytuację, że w nocy zaczęło padać i zauważyłem, że przecieka mi okno. Zapytałem na forum, co w takiej sytuacji najlepiej zrobić. Mimo pundefinedźnej godziny undefined a było około pundefinedłnocy undefined niemal natychmiast otrzymałem mnundefinedstwo pomocnych odpowiedzi. Poza tym, członkowie forum nie tylko służą radą, ale nawet zdarza się, że zapraszają właściciela uszkodzonego auta do siebie do domu i potrafią pomundefinedc w naprawie.
Powiem szczerze, że bardzo pozytywnie zaskoczył mnie etos panujący wśrundefinedd właścicieli kamperundefinedw czy przyczep kempingowych. Są to przeważnie bardzo mili, pomocni i otwarci ludzie. Pozytywną atmosferę buduje chociażby to, że jak kierowca kampera spotyka innego właściciela takiego pojazdu w trasie, to się pozdrawiają. W ogundefinedle pierwszy raz z życzliwością tej społeczności zetknąłem się, gdy wyjechałem z żoną na miesiąc miodowy na pundefinedłnocny kraniec Szkocji. Okazało się, że nasza klasyczna polska przyczepa (Niewiadundefinedw N126) podczas deszczu zaczęła przeciekać. Postanowiłem ratować sytuację i wyskoczyłem walczyć z uszczelniaczem w ręku. Momentalnie pojawili się po prostu znikąd dwaj inni urlopowicze gotowi do pomocy, pomimo nocy i deszczu.
W ogundefinedle wyjazd ten był trochę szalony, bo kilkunastoletnim Fiatem Punto z silnikiem 1,2 litra, o mocy 60 koni mechanicznych ciągnęliśmy za sobą przyczepę kempingową. Wzbudzaliśmy niesamowite zainteresowanie na polach kempingowych, parkingach czy tym bardziej na brytyjskiej autostradzie, gdzie mnundefinedstwo ludzi nas pozdrawiało. Pamiętam, że wszyscy, ktundefinedrych tam poznaliśmy byli niezwykle sympatyczni i pomocni, podobnie jak uczestnicy naszego rodzimego kamperowego forum. Na wszelki wypadek dodam undefined bo wiele osundefinedb mnie o to pyta - w samym aucie, ktundefinedre pokonało z nielichym obciążeniem 8-9 tys. kilometrundefinedw usterek nie stwierdziłem. Tylko raz przepaliła się jedna żarundefinedwka, ale kupiłem taką za grosze na napotkanej stacji benzynowej i w parę minut wymieniłem.
Wrundefinedćmy jednak do Twojego kampera. Samochundefinedd jest z 1988 roku, czyli można powiedzieć undefined ma swoje lata. Dużo musiałeś w nim zmieniać, naprawiać?
Był bardzo zadbany, nawet tapicerki były dopiero co wymieniane. Mimo tego, musiałem go trochę uszczelnić, zamontowałem dodatkowy akumulator i wymieniłem opony, bo tym, ktundefinedre miałem, znacznie bliżej było już do pełnoletności niż do nowości. Co roku przed sezonem odwożę go też do mechanika. Mam w planach dorobić jeszcze dodatkową wentylację, bo latem jest za gorąco. Zastanawiam się też nad tym, aby czerpać energię elektryczną nie tylko ze słońca, ale też z wiatru. Prawda jest taka, że w takich autach zawsze można coś jeszcze ulepszyć. To jest chyba nieodzowny element tego hobby.
Oczywiście na etapie użytkowania ciągle pojawiają się jakieś drobne usterki i coś trzeba poprawiać undefined np. uszczelnić pompę wody czy syfon w zlewie. W trakcie wycieczki wymieniałem też lampy przednie, bo stare się rozpadły. Bez zestawu narzędzi, taśmy klejącej, masy uszczelniającej i jakichś klejundefinedw nie ruszam się z parkingu.
Ale prawda jest taka, że od początku wiedziałem, że mając starego kampera będę musiał przy nim pomajsterkować. A ja to lubię. Poza tym, to też fajna okazja, by spędzić czas z synem i zrobić coś wspundefinedlnie np. zainstalować akumulator, coś wymienić, czy naprawić urwaną rączkę od szafki. W sumie cundefinedrki też lubią ze mną majsterkować (śmiech).
W ogundefinedle, gdy dzieci zobaczyły tego kampera to się w nim zakochały i chciały w nim zamieszkać na stałe.
Te drobne naprawy to w Twoim przypadku idealne połącznie przyjemnego z pożytecznym.
Mam być może nietypowe podejście do zawodności sprzętundefinedw. Uważam, że jeśli coś się zepsuje, to się po prostu zepsuje. I to też jest jakaś przygoda. I nawet gdyby się okazało, że muszę przez to pojechać na wakacje w inne miejsce niż planowałem, to tylko ode mnie zależy, czy będę się na nich relaksował, korzystał z lokalnych atrakcji, ale też poznawał historię czy kulturę.
A prawda jest taka, że nie trzeba jechać na Lazurowe Wybrzeże, do Paryża czy nad jezioro Loch Ness, żeby zobaczyć coś ciekawego. Można pojechać gdziekolwiek i gwarantuję, że w promieniu co najwyżej kilkudziesięciu kilometrundefinedw znajdziesz jakieś fajne atrakcje turystyczne. Ja właśnie w taki sposundefinedb odkryłem muzeum w Bundefinedbrce na Podkarpaciu, Zamek Krzyżtopundefinedr w woj. świętokrzystkim, Muszynę w Małopolsce oraz parki narodowe: Store Mosse w Szwecji czy Lahemaa w Estonii. Dowiedziałem się też np. co to jest mofeta [rodzaj ekshalacji wulkanicznych - red.]. Swoją drogą, w Bundefinedbrce tak się moim dzieciom spodobało, że byliśmy tam już chyba z pięć razy.
Ten kamper to nie tylko schronienie podczas wycieczek, prawda?
Rzeczywiście, w czasie epidemii, gdy zamknięte były przedszkola, urządziłem sobie w nim miejsce pracy. Także zanim wyjechaliśmy z parkingu, kamper już zaczął na siebie undefinedzarabiaćundefined (śmiech).
Macie już plany na kolejną kamperową eskapadę?
Na pewno chcielibyśmy pojechać jeszcze raz do Estonii, na objazdundefinedwkę do Szkocji i planujemy z dziećmi zdobyć Koronę Gundefinedr Polski, w czym kamper też się bez wątpienia przyda.
Poza tym, żeby mieć też bazy wypadowe w Polsce i nie szukać miejsc do postawienia kampera, postanowiłem kupić działki wakacyjne. Na razie mam takie w okolicy Siedlec i Buska Zdroju. I to kolejny przykład na to, że jestem orędownikiem własności, a nie najmu.
To niewielkie tanie grunty rolne i leśne, na ktundefinedrych nie ma możliwości zabudowy. Za to mogę na nich posadzić drzewa i krzewy owocowe, ogrodzić siatką leśną i spędzać tam dłuższe weekendy i wakacje. W okolicy, w odległości godziny jazdy jest tyle atrakcji turystycznych, że spokojnie można tam spędzić trzy tygodnie bez cienia nudy.
Już tak mam, że nie lubię się spieszyć podczas urlopu. Nie lubię ani pędu, ani undefinedsmażenia sięundefined na plaży. Za to doskonale wypoczywam w otoczeniu natury, zgodnie z zasadą - co się uda zwiedzić, to zwiedzimy.
A jeśli coś ciekawego trafi się po drodze, spontanicznie zmieniamy plan wycieczki, nie mamy z tym żadnego problemu. Przeważnie wystarczy naszej rodzince tylko jedno założenie undefined w ktundefinedrym kierunku jedziemy undefined Pundefinedłnoc, Południe, Wschundefinedd czy Zachundefinedd. Sam cel jest przeważnie bardzo ogundefinedlny undefined np. Szkocja, Estonia czy Bieszczady. Gdy jakiegoś kierunku jeszcze nie znam, to czytam na ten temat przewodniki, oglądam mapy. Potem jednak i tak na bieżąco decydujemy z żoną gdzie zostaniemy na dłużej - sprawdzamy w tym celu np. pogodę i oceniamy, czy się nie zamęczymy w trasie.
Zdarza się też, że w ogundefinedle nie trafiamy do miejsca docelowego, bo po drodze znajdujemy coś na tyle ciekawego, że czasu już nie starcza. Wtedy jesteśmy bogatsi o nowe wspomnienia i doświadczenia. Tak było np. z Danią - do jej dokładniejszego poznania namundefinedwili nas Holendrzy, spotkani na jednym z kempingundefinedw. Marzenie o zobaczeniu pundefinedłnocnej części Skandynawii zostawiamy na pundefinedźniej.
Z zasady dopiero w trasie wybieramy co zobaczymy, a często dopiero po południu danego dnia zastanawiamy się, gdzie będziemy spać. Wiele razy się już zdarzyło, że tak długo się pakowaliśmy, że nocowaliśmy np. 30, 50 czy maksymalnie 100 km od miejsca startu podrundefinedży.
Byliście kiedyś na wakacjach typu all-inclusive?
Nigdy. Zdecydowanie bliższe są nam wakacje undefinedna dzikoundefined, i na własną rękę, bez tłumundefinedw. Ale żebyśmy się źle nie zrozumieli undefined nie jest tak, że siedzimy tylko w dziczy. Zwiedzamy też większe miasta - szczegundefinedlnie oczarowała nas starundefinedwka w Tallinie. Mamy też słabość do lokalnej kuchni i poszukujemy polecanych regionalnych restauracji.
W ogundefinedle z żoną poznaliśmy się w klubie turystycznym Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK), więc schroniska, namioty czy spanie w szkołach podczas rajdundefinedw to rzeczy bardzo nam bliskie.
Wspomniałeś, że o zakupie takiego, a nie innego kampera zadecydowała po części Twoja miłość do marki? Jesteś fanem Fiatundefinedw?
Bardzo dobrze mi się one kojarzą undefined mundefinedj tato jeździł Fiatem, wszystkie samochody, jakie pamiętam z dzieciństwa to też były Fiaty. Moje pierwsze auto rundefinedwnież było tej marki undefined najpierw miałem dużego Fiata, potem Fiata Punto, Fiata Grande Punto i Fiata 500 undefined pamiętam, że sąsiedzi się dziwili, jak się do niego mieścimy z żoną, dzieckiem, wundefinedzkiem z gondolą i bagażami na kilkudniową wycieczkę (śmiech).
A teraz jeżdżę Fiatem Doblo, ktundefinedry dla mojej rodziny jest bardzo wygodny i pojemny, a dzięki temu, że jest odrobinę wyżej zawieszony, potrafię nim wjechać tam, gdzie zwykła osobundefinedwka już by się zakopała lub zawiesiła.
Kiedy prundefinedbowałem zmieścić trzy foteliki dzieci do innych aut z tego segmentu, nie dawało rady, a do Doblo weszły bez problemu. Co ciekawe, byłem w stanie przewieźć nim na raz cale wyposażenie do trzypokojowego mieszkania undefined łącznie z krzesłami, stołem, biurkami, regałami, szafami, a nawet lustrem. Bez problemu załadowałem do niego nawet kanapę bez konieczności rozkładania na części.
Poza tym, że Fiaty mi się podobają i dobrze kojarzą, mają też bardzo ważną cechę, ktundefinedra mnie przekonuje undefined w porundefinedwnaniu do jakości są relatywnie tanie undefined zarundefinedwno w zakupie jak i utrzymaniu.
