Wspundefinedlnota kontra deweloper
Pewna wspundefinedlnota mieszkaniowa z Warszawy zaskarżyła decyzję wojewody mazowieckiego z listopada 2016 r., ktundefinedry zatwierdził projekt budowlany dotyczący zabudowy sąsiedniej nieruchomości. Kwestią sporną było m.in. niezaliczenie przez developera do powierzchni budynku podcieni i prześwitundefinedw. Powodowało to dla sąsiadundefinedw ograniczenie dopływu światła i konieczność ustanowienia drogi koniecznej.
Wspundefinedlnota twierdziła, że decyzja jest niezgodna z decyzją o warunkach zabudowy. Kwestionowali przede wszystkim sposundefinedb obmiaru kondygnacji powierzchni zabudowy domu mieszkalnego, ktundefinedry był budowany na sąsiedniej nieruchomości jako tzw. "plomba" pomiędzy innymi budynkami.
Skarżący wskazywali, że wskaźnik powierzchni zabudowy, ktundefinedry był określony na 0,3 został przekroczony w związku z zastosowaną inną normą, niż ta zawarta w rozporządzeniu ministra infrastruktury.
Spundefinedr zawisł w sądzie
Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 714/18 Wojewundefineddzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym oddalił skargi wspundefinedlnoty mieszkaniowej, ktundefinedrą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta m.st. Warszawy w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia deweloperowi pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami w parterze, garażem podziemnym wraz z zagospodarowaniem terenu, ktundefinedry stanowi III etap inwestycji, będący kontynuacją zabudowy kwartałundefinedw.
Po raz drugi, skargi kasacyjne od powyższego wyroku wnieśli w całości między innymi wspundefinedlnoty mieszkaniowe. Jedna z nich w skardze kasacyjnej zarzuciła: przepisy rozporządzenia w sprawie warunkundefinedw technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz naruszenie przepisundefinedw postępowania, ktundefinedre mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 1 undefined 1 i undefined 2 ustawy Prawo o ustroju sądundefinedw administracyjnych poprzez brak kontroli decyzji administracji pod względem zgodności z prawem w zakresie normatywnej analizy przyjętego przez nie sposobu wyznaczenia powierzchni zabudowy tzn. braku weryfikacji znaczenia pojęcia kondygnacja.
We wnioskach skargi, wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku i rozpoznanie skargi, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewundefineddzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Jeszcze jedna skarga
Inny z podmiotundefinedw, rundefinedwnież złożył skargę zarzucając przepisy prawa materialnego, tj prawa budowlanego w zw. z undefined 8 ust. 2 pkt 9 rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegundefinedłowego zakresu i formy projektu budowlanego oraz naruszenie przepisundefinedw postępowania, ktundefinedre mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Pytanie o interpretację
Ponadto, wniesiono o przedstawienie składowi 7 sędziundefinedw do rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego budzącego poważne wątpliwości: "Czy w przypadku, gdy decyzja o warunkach zabudowy określa parametry dopuszczalnej zabudowy w sposundefinedb sprzeczny z aktami wykonawczymi w postaci rozporządzeń wydanych przez właściwych ministrundefinedw na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane lub norm, do ktundefinedrych odsyłają te akty wykonawcze, to czy organ administracji architektoniczno-budowlanej, będąc związanym, postanowieniami decyzji o warunkach zabudowy: (i) zobowiązany jest zawsze i w każdym przypadku wydać decyzję o udzieleniu pozwolenia na budowę w oparciu o wadliwie określone parametry wskazane w decyzji o warunkach zabudowy, (ii) czy też będąc związanym konstytucyjną zasadą legalizmu oraz brakiem możliwości samodzielnej weryfikacji postanowień decyzji o warunkach zabudowy, powinien odmundefinedwić wydania decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę.
Dodatkowo skarżący kasacyjnie wniundefinedsł o wydanie przez skład 7 Sędziundefinedw Naczelnego Sądu Administracyjnego uchwały o następującej treści: "Jeżeli decyzja o warunkach zabudowy określa parametry zabudowy w sposundefinedb sprzeczny z aktami wykonawczymi w postaci rozporządzeń wydanych przez właściwych ministrundefinedw na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm.) lub norm, do ktundefinedrych odsyłają te akty wykonawcze, to organ administracji architektoniczno-budowlanej, będąc związanym konstytucyjną zasadą legalizmu, zobowiązany jest odmundefinedwić wydania decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę w oparciu o taką decyzję o warunkach zabudowy".
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogundefinedlnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych wspundefinedlnoty mieszkaniowej od wyroku Wojewundefineddzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 czerwca 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 714/17 w sprawie ze skarg wspundefinedlnoty mieszkaniowej na decyzję Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddalił skargi kasacyjne.
Uzasadnienie wyroku
W wydanym wyroku sąd oddalił skargi kasacyjne, gdyż był związany ustaleniami wyroku z 18 stycznia 2018 r. Sąd powołał się na art. 190 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Ponieważ już raz skarżący wskazywali, że wskaźnik powierzchni zabudowy, ktundefinedry był określony na 0,3 został przekroczony w związku z zastosowaną inną normą ISO, zawarta w rozporządzeniu ministra infrastruktury. Wundefinedwczas, Naczelny Sąd Administracyjny w styczniu 2018 r. pierwszy raz rozpatrując skargę uznał w tej sprawie, że norma ISO nie jest normą prawa obowiązującego, ale jest to normą branżową. W związku z tym organ powołując się na inna normę mundefinedgł wydać decyzję zezwalającą, bo projekt był zgodny z decyzja o warunkach zabudowy.
Powołując się na poprzednie rozstrzygnięcie, sąd wskazał, że obliczenia wskaźnika powierzchni zabudowy trzeba oceniać w kontekście decyzji o warunkach zabudowy. A o tym przesądził już NSA w innym składzie, więc sąd, ktundefinedremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie.
W ocenie sądu, wbrew wnioskom złożonym w obu skargach kasacyjnych w rozpatrywanej sprawie nie zaistniały przesłanki do odstąpienia przez Naczelny Sąd Administracyjny od stanowiska wyrażonego w wyroku z 30 stycznia 2018 r. ani też do przedstawienia spornego zagadnienia do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziundefinedw tego Sądu, na podstawie art. 187 undefined 1 p.p.s.a.
____
Jeżeli masz pytanie związane z nieruchomościami napisz do nas na redakcja@mieszkanie.pl , a my postaramy się zgłębić temat i odpowiedzieć w formie artykułu.
