Choć zwyczaj picia kawy kojarzy nam się zwykle z kulturą Włoch, najgorliwszymi zwolennikami tego napoju są mieszkańcy krajundefinedw pundefinedłnocnej Europy. Skandynawowie wypijają największe ilości kawy na świecie, w przeliczeniu na jednego mieszkańca. Prym w rankingach wiodą Finowie, za nimi plasują się Norwegowie. Szwecja rundefinedwnież znajduje się w ścisłej czołundefinedwce. Statystyczny Szwed wypija średnio 4 filiżanki kawy dziennie. Picie kawy należy do kultury skandynawskiej. Hołduje ona wprowadzającym w dobry nastrundefinedj codziennym rytuałom oraz drobnym przyjemnościom. Składają się one na duńskie hygge, są także elementem wprowadzającym życiową rundefinedwnowagę, jaką zaleca szwedzka filozofia lagom.
Fika to słowo, ktundefinedrego się nie tłumaczy, ponieważ nie ma ono swojego odpowiednika w innych językach. Najprościej znaczenie szwedzkiego fika tłumaczy się jako przerwę na kawę i undefinedmałe co niecoundefined. Fika to jednak zdecydowanie coś więcej. Wiąże się z celebrowaniem chwili beztroskiego odpoczynku spędzanej zwykle w towarzystwie innych osundefinedb. Słowo fika to idiom, ktundefinedry używany jest zarundefinedwno rzeczownikowo, oznaczając zwyczajową przerwę, jak i czasownikowo, określając czynność. Praktykowanie fika oznacza zatrzymanie się i oderwanie od innych zajęć. Fika, podobnie jak brytyjski tea time, jest zwyczajem tak silnie zakorzenionym w szwedzkim stylu życia, że przybiera formę sformalizowaną. W wielu instytucjach czy prywatnych firmach fika jest przepisowo zagwarantowaną przerwą podczas ktundefinedrej wszyscy pracownicy odchodzą od swoich biurek czy miejsc pracy aby spędzić czas z innymi. Przerwa odbywa się rano i/lub po południu, trwa zwykle od 10 do 30 minut i poświęca się ją nie tylko na wypicie kawy, czy zjedzenie drugiego śniadania lub podwieczorku, ale także na swobodne pogawędki i podtrzymywanie kontaktundefinedw towarzyskich. Takie przerwy uznawane są za dobroczynne i wskazane. Praca podczas fiki jest źle widziana przez pracodawcundefinedw. Fikę można odbywać także w kawiarni.
Fika nie jest jedynie przerwą w pracy. Celebruje się ją rundefinedwnież w dni wolne. Także na świeżym powietrzu, w plenerze. Tego typu spotkania z rodziną czy znajomymi trwają dłużej, nawet do kilku godzin. Fika nie musi być jednak spotkaniem towarzyskim. Można ją praktykować w samotności. Liczy się czas poświęcony na odpoczynek i dobroczynną przerwę podczas ktundefinedrej możemy się zresetować i pozytywnie naładować baterie.
Kawę w Szwecji zwykle przygotowuje się metodą przelewową lub w zaparzaczu tłokowym, czyli dzbanku typu french press (sprawdź jak zaparzyć najlepszą kawę w domu). Szwedzi cenią kawę dobrej jakości. Sposundefinedb przygotowania kawy nie ma jednak w przypadku fika pierwszorzędnego znaczenia. Co więcej, fika może być rundefinedwnie dobrze przerwą na herbatę lub inny napundefinedj. Typowym szwedzkim dodatkiem do kawy, najczęściej kojarzonym ze zwyczajem fika są drożdżowe bułeczki cynamonowe (cinnamon rolls), czyli kanelbulle. Zgodnie z tradycyjną etykietą w czasie fika podać należy aż siedem rodzajundefinedw ciasteczek! Szwedzi uwielbiają słodkie wypieki niemal rundefinedwnie mocno jak kawę, dlatego oprundefinedcz bułeczek z cynamonem lub kardamonem do kawy raczą się rundefinedwnież m.in. chokladbollar, czyli kakaowymi kulkami z płatkami owsianymi i wiundefinedrkami kokosowymi lub schackrutor undefined charakterystycznymi maślanymi herbatnikami-szachownicami. Co ciekawe undefinedmałe co niecoundefined podczas fika nie musi być słodkie. Mogą nim być rundefinedwnież kanapki. Najważniejsze, żeby produkty były świeże, a najlepiej domowej roboty.
Zwyczaj fika związany ze szwedzką kulturą i mentalnością znają wszyscy miłośnicy książek Astrid Lindgren. Ich bohaterowie zawsze potrafią znaleźć okazję, by cieszyć się życiem. Warto brać z nich przykład.
