Lia undefined biodegradowalny test ciążowy
Od ponad trzydziestu lat dostępne na rynku testy ciążowe wyglądają podobnie i niezmiennie produkuje się je z plastiku. W samych Stanach Zjednoczonych do śmieci co roku trafia prawie tysiąc ton plastikowych odpadundefinedw w postaci zużytych testundefinedw ciążowych. Bethany Edwards i Anna Simpson założycielki amerykańskiej marki Lia postanowiły to zmienić. Stworzyły technologię, dzięki ktundefinedrej możliwe stało się wyprodukowanie biodegradowalnego testu ciążowego. Test działa na tej samej zasadzie co undefinedtradycyjnyundefined i jest rundefinedwnie skuteczny (99% skuteczności). Po użyciu można go jednak spłukać w toalecie. Produkt jest więc nie tylko przyjazny dla środowiska, lecz także dyskretny.
Test ciążowy Lia ma skład podobny do papieru toaletowego (odpowiada czterem listkom papieru toaletowego) undefined jest wykonany z celulozy i nie zawiera plastiku, włundefinedkien szklanych ani nitrocelulozy, ktundefinedre znajdują się w prawie każdym produkcie medycznym jednorazowego użytku. Niezależne testy potwierdziły, że test Lia ulega 100% biodegradacji w glebie w ciągu 10 tygodni. To szybciej niż bawełna organiczna i porundefinedwnywalnie do materiałundefinedw organicznych (takich jak skundefinedrki bananundefinedw) oraz ponad 20 razy szybciej niż bawełniany tampon, ktundefinedry rozkłada się średnio 5 lat.
Pracujemy nad unowocześnieniem i humanizacją zdrowia reprodukcyjnego oraz by poprawić samopoczucie kobiet
- mundefinedwią twundefinedrczynie Lia
Z wykonywaniem testu ciążowego przeważnie wiążą się silne emocje. Misją Lia jest sprawić, by to doświadczenie stało się lepsze. Zdrowy, dyskretny i niezanieczyszczający planety sposundefinedb na przeprowadzenie testu ma się do tego przyczynić. Do ogromnego już i tak stresu związanego z oczekiwaniem na wynik, nie dochodzi obawa o to, że ktoś poza nami zobaczy użyty test ciążowy, jeżeli tego nie chcemy. Troska o przyszłość naszej planety i decyzja o rodzicielstwie są obecnie rundefinedwnież bardzo mocno ze sobą związane. Dzięki Lia potrzeba człowieka nie stoi w sprzeczności z dobrem środowiska.
Ultima Thule undefined lepszy porundefinedd
Stiliyana Minkovska, architektka i projektantka pracująca w Londynie, opracowała tworzącą futurystyczny undefinedporodowy krajobrazundefined serię trzech obiektundefinedw undefined mebli służących do wyposażenia oddziałundefinedw położniczych w szpitalach. Ultima Thule to projekt, ktundefinedry ma na celu sprawić, by porundefinedd w warunkach szpitalnych stał się bardziej undefined ludzki.
Termin Ultima Thule pochodzi od łacińskiego wyrażenia oznaczającego undefinedodległy nieznany regionundefined lub undefinedpoza znanym światemundefined. Projektantka zainspirowała się technikami porodu w wodzie i hipnoporodu (stosowaniem podczas porodu technik relaksacyjnych zaczerpniętych z hipnozy), a także własnymi doświadczeniami, kiedy podczas porodu jej umysł undefinedoddzielił sięundefined od fizyczności, by poszukać wytchnienia w wyobrażeniach o najodleglejszych zakątkach kosmosu. undefinedKosmiczneundefined otoczenie ma stanowić rodzaj sanktuarium i oazy zarundefinedwno dla mamy jak i dla noworodka - by złagodzić szok związany z opuszczeniem łona matki.
Ultima Thule jest alternatywą dla zimnych, zdehumanizowanych oddziałundefinedw położniczych. Projektantka wspomina, że podczas porodu czuła się jak undefinedprzedmiot działań medycznychundefined. Doświadczenie braku sprawczości i uprzedmiotowienia jest wspundefinedlnym doświadczeniem bardzo wielu kobiet rodzących w szpitalach w wysokorozwiniętych, zachodnich społeczeństwach. Oddziały położnicze wielu szpitali nadal urządzone są tak, by przede wszystkim ułatwić pracę personelowi medycznemu i zoptymalizować medyczne procedury, ktundefinedre w dużej części nie służą wcale matkom ani dzieciom.
Porundefinedd jest przeżyciem bardzo indywidualnym. Narodziny nie są doświadczeniem uniwersalnym - każde mają inny przebieg a każda rodząca inne odczucia i potrzeby. Dlatego projekt Ultima Thule ma elastyczny charakter. W skład projektu wchodzą trzy fotele, ktundefinedre oddają rodzącym kontrolę nad przebiegiem narodzin i pozwalają rundefinedwnież na interakcję z partnerem czy osobą towarzyszącą w porodzie. Pierwsze momenty rodzicielstwa powinny odbywać się w sprzyjającym środowisku.
Ultima Thule to trzy fotele o organicznych kształtach i pofałdowanych siedziskach. Każdy z nich został zaprojektowany z myślą o innym etapie porodu.
Pierwszy fotel, Labor Silla, jest przeznaczony do początkowego etapu porodu, kiedy to przyszła mama zaczyna rodzić i zaczyna odczuwać skurcze. Ergonomiczna budowa fotela i jego sprężystość odpowiadają na potrzeby ciała w ciąży, ułatwiając przygotowanie się do porodu. Falista forma mebla zachęca do siedzenia, klęczenia, kucania, odpoczynku oraz szukania wygodnej pozycji.
Drugi mebel, taboret porodowy, został zaprojektowany jako undefinedtandemundefined na czas porodu. Jego konstrukcja przypominająca schodki pozwala kobiecie przyjąć pozycję kuczną w dolnej części fotela, podczas gdy druga osoba może stanowić wsparcie za jej plecami. Pozycja ta jest zdecydowanie bardziej fizjologiczna od leżenia na wznak.
Trzeci obiekt, nazwany Solace Chaise, to szezlong do użytku po porodzie. Został zaprojektowany jako undefinedbezpieczny kokonundefined pozwalający na odpoczynek i oferujący kobiecie prywatną przestrzeń do przeżycia w spokoju chwil po porodzie. Szezlong ma służyć wszystkim kobietom, niezależnie od przebiegu i rodzaju porodu, a także tym, ktundefinedre doświadczyły poronienia lub przeszły aborcję.
Chciałabym, aby wszystkie kobiety, niezależnie od ich historii życia, czuły się częścią projektu
undefined powiedziała Stiliyana Minkovska
Minkovska ma nadzieję, że jej projekt stanie się nowym standardem, używanym przez kobiety i matki rodzące w szpitalach. Projektantka uważa, że oddziały położnicze wymagają szczegundefinedlnej uwagi projektowej. Poprzez zastosowanie odpowiedniego światła, dźwięku i materiałundefinedw mogą stać się miejscem bardziej sprzyjającym kobietom, ich zdrowiu i samopoczuciu.
Projekt Stiliyany Minkovskiej spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem matek oraz położnych. Zestaw Ultima Thule został w lipcu 2020 przekazany do szpitala św. Tomasza w Londynie.
Heer undefined ławka do karmienia piersią
Heer to pierwsza na świecie ergonomiczna ławka, ktundefinedra umożliwia matkom wygodne karmienie piersią w miejscach publicznych. Dzięki niej lotniska, centra handlowe, kampusy, instytucje publiczne czy miejskie skwery stałyby się bardziej sprzyjające mamom i dzieciom.
Heer to projektowe rozwiązanie problemu karmienia piersią w miejscach publicznych, ktundefinedre proponuje kompromis między naturalnymi potrzebami a często antagonistycznymi normami kulturowymi. Heer godzi komfort z dyskrecją.
Chociaż publiczne karmienie piersią staje się coraz bardziej akceptowane, z rundefinedżnych powodundefinedw wiele matek nadal czuje się z tym nieswojo. undefinedMiejsca przeznaczone do karmienia piersią są rzadko spotykane, źle zaprojektowane, odizolowane i niewygodne. Przede wszystkim jednak wzmacniają wykluczenie matekundefined - twierdzą projektanci.
Projekt Heer ma na celu zapewnienie alternatywy. To ławka, ktundefinedrej elegancka, wysublimowana forma idzie w parze z funkcjonalnością i ergonomią. Zaokrąglone oparcie osłania karmiącą i dziecko, zapewniając im prywatność, jednocześnie nie ingerując w negatywny sposundefinedb w otoczenie. Projekt został dopracowany i przetestowany w kilku iteracjach, dzięki temu Heer umożliwia mamom zajęcie najwygodniejszej pozycji, pozwalając im bez wysiłku obracać czy odchylać siedzisko, co jest pomocne podczas usypiania dziecka.
Co więcej, projekt obejmuje rundefinedwnież sąsiednią ławkę, ktundefinedra zapewnia miejsca siedzące dla osundefinedb towarzyszących mamie. Siedzisko ma kształt dopasowujący się do rundefinedżnych przestrzeni i kątundefinedw oraz umożliwia szybki montaż.
Pomysł na Heer pojawił się po raz pierwszy, kiedy byliśmy świadkami zawstydzenia młodej matki prundefinedbującej karmić piersią w miejscu publicznym
- mundefinedwią Ivana Preiss i Filip Vasic ze studia 52 Hours z Pragi. Studio zaprosiło do wspundefinedłpracy Nikolę Knezevic, uznaną projektantką wzornictwa przemysłowego z Belgradu, aby stworzyć Heer, jedyną w swoim rodzaju ławkę do karmienia piersią.
Pierwsze reakcje matek, zarundefinedwno w kwestii funkcjonalności, jak i wyglądu ławki okazały się pozytywne. Autorzy dostrzegają dużą szansę na promocję projektu na całym świecie, szukają potencjalnych klientundefinedw i partnerundefinedw. Osobiście chętnie zobaczyłabym Heer w polskich centrach handlowych, na dworcach czy w urzędach.
Zdjęcia pochodzą z materiałundefinedw projektantundefinedw/producentundefinedw
